1750 bet 1800

De „Lannesgrundgesetzlich‘ Arwschaftsutgliek“ schrifft 1755 de Rechte un Plichten vun de Ridderschaft un de Städte fast un rägelt ok den Stand tau de Lannesherrschaft.

In den Soebenjöhrigen Krieg (1757–1763) trecken frömde Truppen dörch dat Land. De Münzen warden ümmer weniger wiert un so koenen Koop- un Handwarkslüüd ümmer leger betahlen. Vun 1753 an ward Land in‘t Domanium mit Büdners upsiedelt. 1793 stahn gägen 183 ingebuurene Eddellüüd 117 tautreckte Eddellüüd un ok all 111 börgerlich‘ Gaudsbesitter. Buern un Kooplüüd verköpen Äten un Drinken för väl Geld in‘t Utland. So fählen disse Woren in Mäkelborg un de Lüüd hebben nix tau Äten. Dorüm gifft dat ‘n Upstand vun Handwarksgesellen, de de Ladens un Spieker utplünnern. Dat Militär wörgt disse Upstänn‘ af.

In Schwerin sammelt de Herzog Christian Ludwig II. europäisch‘ Kunst un halt bedüdend‘ Künstlers an den Hoff. Herzog Friedrich buugt Ludwigslust tau‘ne Residenz ut. 1776 is dat Schlott trecht. Up em folgt 1785 Friedrich Franz I. In Niegenstrelitz regiert 1752–1794 Adolf Friedrich IV.

De Tahl vun de jüdischen Familien in Mäkelborg ward 1755 up 145 fastleggt. 1777 ward tau‘n letzten Mal ‘ne Hex anklagt.

Adolf Friedrich vun Schleswig-Holstein-Gottorf (1710-1771) ward 1751 tau’n König vun Schweden de Kron upsett. Up em folgen ein nah denn annern siene Sœhns Gustav III. (1746-1792) un Karl XIII. (1748-1818). De prüß‘sche König Friedrich II. hett kein Kinner un dorüm kümmt nah em sien Braudersœhn Friedrich Wilhelm II. (1744-1797) up denn Thron.

Dörch den Soebenjöhrigen Krieg (1757-1763) ward dat Land wedder Bodden tau’n Dörchmarschieren un Kämpfen. 72 000 Pommern blieben in den Krieg dot. Up’n Land hebben de Lüüd nix mang de Tähnen un dat treckt sei in de Städten. De Dörper warden utplünnert. De Münzen sünd nich väl wiert, wat de Kooplüüd un Handwarkslüüd begriesmuult. Denn ordnet de Prüß’sche König ‘n Plan tau den Upbuug an.

1779 ward dat so’n bäten lockert, woans ‘n mit de Liefeigenen ümgahn künn. Joachim Nettelbeck vun Kolbarg buugt 1790 in de Nähg vun Stargard dat ierste Mal Katüffeln as Plant, de wat nützen deit, an. De Kiehrsiet is, dat’n för den Katüffel- un Kleeanbuug nich miehr so väle Lüüd bruukt. De Habenanlagen vun Stettin un vun Kolbarg warden utbuugt.

So sachten verstahn de Lüüd, dat’n bestimmte Oorten vun Bööm schützen möt. De Gartenbuugkunst sett nu de Idee vun de Natürlichkeit üm. De Generalgouverneur Axel Graf vun Löwen schenkt 1761 de Stadt Stralsund siene Kunstsammlung.

In Schwed’sch- Pommern geiht dat mit de Inwahnertahl nah baben, oewer Prüß’sch-Pommern blifft de Provinz, wo bannig wenig Lüüd wahnen.

De Fayencenmanufaktur, de 1755 in Stralsund grünnt‘ ward, ward ‘n Erfolg. 1765 ensteiht ‘ne Spälkortenfabrik, wo den "Düwel siene Gesangsbäuker" makt warden. 1782 gifft dat in Barth all 65 Schäpen. De Stalsunner un de Barther dörben in de Kriegstied, anners as de Prüßen, up dat Middelmeer schippern.

Landbevölkerung leben in Leibeigenschaft. Etwa 40 % der Nutzfläche liegt brach. In Schwed’sch–Pommern gifft dat ünner de Inwahners blot noch 15% Buern, an dat Enn vun dat Johrhunnert gifft dat binah oewerhaupt kein miehr. Twei Drüttdeile vun de Inwahners up’n Land sünd liefeigen. So üm un bi 40% vun dat Land, wat nützt warden künn, liggt brach.