Caspar David Friedrich: Niegenbramborg

• Öl up Linnen, 1816/1817,
  92 cm hoch

De mäkelborgsche Stadt Niegenbramborg liggt so bi 60 km in’n Süden vun Griepswold. Caspar David Friedrich hett de Stadt kennt, denn sien Vadder keem vun dor. Hei hett de Stadt ofteins teikent. Ein poor lütte Saken ut de Teiknungen maken oewer ok verwunnert: Worüm hett de Torm vun de Marienkirch ein Spitz miehr krägen un räkt sick nu piel as’ne Nadel na baben in denn Himmel? Woans kümmt dat, dat’n Barge vun middlere Höcht up dat Bild sünd orrer vörn ein Hügelgraww tau seihn is? Achter de Ümriss vun de schwatte Stadt is dat Morgenrod tau seihn, wat vun den südlichen Standuurt gor nich tau seihn sien kann. Dortau kümmt ’n kosmischen Himmel mit Wulkenküsel un Wulkenfinger, de sick gäl an denn Rand nah baben recken.

Ein Antwuurt is de Religion un wat dat dorför bedüden künn. De Wulken in de Mitt, de sick as’n Vörhang ut’nanner trecken, laten dat Licht vun denn taukamen Dag frie. De düster Nacht ward nah baben wechdrängelt. So, bi dissen bannigen Schien vun Hoffen, schient dat, dat de Stadt ’n Uurt is vun Lengen un dat Verspräken vun’n bäter Läben up de anner Siet. De beiden Figuren, de dor vull Andacht stahn un vun de blot de Rüch tau seihn is, wiesen in dat Bild rin. Sei sünd ut dat düster "Tal vun den Dod" mit dat Hünengraww kamen un kieken nu in dat Licht vun Jerusalem rin.