Rolnictwo 1800 - 1850

Napoleon wprowadza zakaz eksportu zboża. Ceny spadają. W 1810 roku księgosusz (pomór bydła) niszczy dużą liczbę zwierząt gospodarskich. Wynikający z tego kryzys agrarny przynosi znaczne wahania wśród właścicieli ziemskich, które ustępują dopiero około 1840 roku.

W 1817 roku właściciele ziemscy założyli "Patriotischer Verein" (Związek Patriotyczny). Był on zwolennikiem innowacji w hodowli bydła i rolnictwie.

W 1819 roku w Meklemburgii zniesiona zostaje pańszczyzna. W dominiach ordynacja ta jest egzekwowana do 1824 roku. Na terenach rycerskich realizacja zostaje zakończona dopiero w 1860 roku. Wolni robotnicy rolni masowo emigrują za granicę.

W 1806 roku król Gustaw IV Adolf zniósł konstytucję kraju związkowego. Przewidywał on czterostanowe państwo, w którym chłopi mieliby wysyłać przedstawicieli do Landtagu. Majątki państwowe mają być przekazane chłopom. W 1810 roku zniesiono pańszczyznę. Reforma kończy się niepowodzeniem wraz z zajęciem kraju przez Napoleona, który wprowadza również zakaz eksportu zboża. Ceny spadają.

Na Pomorzu pruskim rycerstwo opiera się reformom rolnym z lat 1807 i 1811 oraz intensywnej ekspansji chłopskiej ziemi przez osadników głównie z Pomorza szwedzkiego i Meklemburgii.

Po 1815 roku rolnicy korzystają również z ulepszonych dróg transportowych. Płodozmian zastępuje uprawę trójpolową. Rozwija się hodowla zwierząt gospodarskich. Towary mogą być nabywane przez właścicieli burżuazyjnych. Chłopi w wyniku uwolnienia od pańszczyzny tracą ziemię i stają się robotnikami dniówkowymi.