Klucz z logo stoczni w Warnow

• 1949 rok
• długość: 65 cm

Na terenie byłej stoczni Kröger w Rostocku-Warnemünde oraz na terenie sąsiednich, częściowo już wtedy rozebranych zakładów lotniczych "Arado", po II wojnie światowej w "Bootswerft Warnemünde" ponownie rozpoczęto budowę łodzi. Początkowo naprawiano jedynie mniejsze jednostki. W 1946 roku rozpoczęła się seryjna produkcja 17-metrowych kutrów rybackich. Od 1 sierpnia 1948 roku stocznia otrzymała nazwę: VEB Warnowwerft Warnemünde. Prezentowany klucz został przekazany zarządowi stoczni 1 maja 1949 roku podczas otwarcia pierwszej nowo wybudowanej hali produkcyjnej "Hala 1" przez przedsiębiorstwa prowadzące prace budowlane.

Tymczasowo powiązana ze stocznią w Wismarze, stocznia w Warnemünde usamodzielniła się w 1947 roku na polecenie SMAD i przeszła pod kontrolę Związku Stoczni Ludowych (VVW) w Rostocku. Jej załoga składała się w większości z pracowników byłej stoczni Kröger oraz zniszczonych i zlikwidowanych fabryk lotniczych. W 1947 roku przybyli doń liczni wykwalifikowani robotnicy z Oderwerke w Szczecinie oraz "przesiedleńcy". Zarządzeniem SMAD numer 112 z dnia 23 czerwca 1948 roku przedsiębiorstwo zostało włączone jako samodzielna jednostka do Związku Stoczni Ludowych.

W 1949 roku w stoczni pracowało 3436 osób, a w 1954 roku liczba pracowników wzrosła so 9634 osób. Zgodnie z wytycznymi konferencji w Poczdamie w 1945 roku profil produkcji ukierunkowany był niemal wyłącznie na spłatę reparacji dla Związku Radzieckiego, który domagał się, aby były one głównie materialne za szkody poniesione w czasie II wojny światowej. Po wstępnych negocjacjach w lutym 1945 roku zwycięskie mocarstwa zawarły 14 stycznia 1946 roku tzw. Paryski układ o reparacjach. Określał on roszczenia poszczególnych państw. Roszczenia radzieckie miały objął radziecką strefę okupacyjną, Najpierw demontowano zakłady przemysłowe i wysyłano je koleją do Związku Radzieckiego. Większość z nich jednak nigdy nie została uruchomiona. Od połowy 1946 roku pozostałe duże przedsiębiorstwa przeszły na własność radziecką lub założono je na nowo jako radzieckie spółki akcyjne. Służyły one głównie do realizacji spłat reparacyjnych. Po powstaniu ludowym z 17 czerwca 1953 roku Związek Radziecki przekazał je NRD.