Polityka 1200 - 1250

Początkowo Meklemburgia obejmowała jedynie tylko około 1/3 późniejszego terytorium. Imigranci kolonizują kraj. Pochodzą oni z Dolnej Saksonii, Westfalii i Dolnej Nadrenii-Flandrii. Niższej szlachcie i chłopom towarzyszyli kupcy i rzemieślnicy. Księża i mnisi zakładają klasztory. Władcami kraju byli książęta terytorialni jako feudalni właściciele ziemscy. Zakładali oni miasta. Po Schwerinie, Rostock (1218) i Wismar (1229).

Podziały dziedziczne uniemożliwiły wykształcenia się suwerenności. Najważniejszymi nosicielami bazującego na posiadłościach ziemskich porządku byli lokalni właściciele ziemscy – rycerze.

Duńską dominację nad Rugią zakończyła stoczona w 1227 roku bitwa pod Bornhöved w Holsztynie. Pomorze stosunkowo późno znalazło się pod wpływem ekspansywnego osadnictwa niemieckiego, które wywodziło się głównie z Brandenburgii, archidiecezji magdeburskiej oraz Górnej Saksonii. Niższej szlachcie i chłopom towarzyszyli kupcy i rzemieślnicy. Księża i mnisi zakładają klasztory. Władcami kraju byli książęta terytorialni jako feudalni właściciele ziemscy.

W 1231 roku cesarz podporządkował Pomorze feudalnemu zwierzchnictwu margrabiów brandenburskich z dynastii askańskiej. Powstanie silnej suwerenności zapobiega podziałom dziedzicznym. Najważniejszymi nosicielami tego porządku stają się lokalni właściciele ziemscy.