Książę Adolf Fryderyk I Meklemburgii-Schwerin (1610-1658) - Szeroki talar szczęścia

• 1613 rok

Simon Lüdemann (ok. 1573-1619) otrzymał specjalne zlecenie, gdy został mianowany mistrzem mennicy przez księcia meklemburskiego Adolfa Fryderyka I (1592-1658). Miał bić monety, które nie istniały jeszcze w w takiej formie w Meklemburgii i które szybko staną się znane poza granicami kraju związkowego. Później wprowadzono nawet termin numizmatyczny dla tych monet: Glückstaler. Do dziś nie sposób uciec od fascynacji tymi niezwykłymi monetami. Na awersie książę występuje we wspaniałej szacie, na rewersie bogini szczęścia Fortuna z dewizą "Fortune infortune fort une" (Fortuna i nieszczęście są jednym).

Ale nie tylko projekt monety jest inny, ponieważ rewers nie jest ozdobiony zwykłym herbem, ale także metal, z którego jest wykonana. Oprócz zwykłego srebra stosowanego przy talarach bito je również ze złota. Srebrne okazy były wielokrotnie cięższe - zamiast normalnych 28 g, niektóre z nich osiągają oszałamiającą wagę 146 g.