Krajobraz i środowisko 1650 - 1700

Wyrabianie smoły do produkcji smaru używanego jako uszczelniacz wymagało dużych ilości drewna bukowego. Węglarze dosłownie prażyli drewno w mielerzach, aby uzyskać węgiel drzewny. Nadmierna eksploatacja lasów staje się już widoczna, ale nie podlega jeszcze żadnym ograniczeniom. Ze względu na wysokie zyski, "prawo do drewna" do lasów jest przywilejem właścicieli ziemskich - książąt i szlachty. Kradzież drewna, w tym opadłych gałęzi i powalonych drzew, jest surowo karana jako "przestępstwo przeciwko drewnu".

Wylesiony region przybrzeżny staje się opustoszały i pokryty piaszczystymi wydmami. Założona przez Szwedów stocznia w Kaseburgu koło Świnoujścia upada po wycięciu okolicznych lasów. Watahy wilków penetrują wsie i miasta. Prowadzone są na nie intensywne polowania.

Huty szkła do produkcji rentownego szkła leśnego z rodzimego piasku kwarcowego wymagają do topienia bardzo wysokich temperatur, które można uzyskać tylko z twardego drewna. Dęby i buki są masowo wycinane i palone. W 1665 roku w Stolzenbergu koło Rothenklempenow powstała najbardziej dochodowa huta szkła na Pomorzu.