Styl życia 1900 - 1950

Nauczyciele i pastorzy zakładają towarzystwa języka dolno-niemieckiego, a w 1906 roku meklemburski Związek Ziomkowski. Modne stają się różnego rodzaju wystawy. "Buraczana zima" z przełomu 1916 i 1917 roku prowadzi do spontanicznych zamieszek z powodu głodu w czasie wojny światowej.

W Republice Weimarskiej kina, jazz i taniec świadczyły o otwartej atmosferze miast. Lokalne towarzystwa historyczne funkcjonowały pomiędzy lojalnością wobec książąt, nacjonalistycznego spirytualizmu, domokrąstwa i naukowego folkloru. Wyjazdy na wakacje stają się normą.

Pomimo dyktatury, pewność zatrudnienia decyduje o pozytywnym nastawieniu do narodowego socjalizmu. "Germańska tęsknota za światłem" jest mistyfikacją.

Polegli w czasie wojny i ewakuacja zbombardowanych mieszkańców Hamburga i Berlina do Meklemburgii prowadzą do demoralizacji i nadziei na rychłe zakończenie II wojny światowej. W 1945 roku dezinformacja i strach mieszają się z paniką i przemocą. Gwałty i grabieże dokonywane przez Armię Czerwoną są traumatycznym przeżyciem. Braki mieszkaniowe i głód charakteryzują pierwsze lata powojenne.

W Stralsundzie i Greifswaldzie powstają katolickie sierocińce dla nieślubnych dzieci kobiet pracujących przy żniwach. Leczenie chorych dzieci nad Morzem Bałtyckim staje się nowością. W 1913 roku zostaje otwarty "Dom Dziecka Cesarza Wilhelma" dla dzieci z berlińskich szkół. W Zinnowitz powstaje katolicki dom rekonwalescentów.

W czasie I wojny światowej żywność jest racjonowana. Dzieci są niedożywione. Po 1918 roku na Rugii i Uznamie powstają domy dziecka z około 600 miejscami.

W Republice Weimarskiej to właśnie turystyka prowadzi do otwartej atmosfery kulturalnej na wyspach bałtyckich. Miesza się tu lojalność wobec cesarza, nacjonalistyczny spirytualizm, bałwochwalstwo ojczyzny i naukowy folklor.

Pomimo dyktatury, pewność zatrudnienia decyduje o pozytywnym nastawieniu do narodowego socjalizmu. Nadmorski kurort Prora staje się prestiżowym obiektem organizacji "Siła przez radość". Polegli w wojnie oraz bombardowania Szczecina, Stralsundu, Anklam oraz Peenemünde prowadza do znużenia wojną. W 1945 roku dezinformacja i strach mieszają się z paniką i przemocą. Gwałty i grabieże dokonywane przez Armię Czerwoną są traumatycznym przeżyciem.