Otto Manigk: "Lüttenort"

• Olej na kartonie, 1950 rok,
  szerokość: 38 cm
  na odwrocie znajduje się zapis, że obraz jest własnością Otto Niemeyer-Holstein

Otto Manigk, Herbert Wegehaupt oraz Karen Schacht wraz z Niemeyer-Holsteinem określa się, jako członków „Szkoły malarskiej z Usedom” – artystów, którzy w połowie lat 30. XX wieku, jako przyjaciele i podobnie myślący wraz z rodzinami przenieśli się na wyspę Usedom.

Ich sztuka skupiała się głównie na pejzażach wyspy. Łączył ich nie szczególny styl, lecz podstawy sztuki. Dla artystów z ich pokolenia decydującym czynnikiem była chęć uwidocznienia w swoich obrazach elementarnych i istotnych aspektów doświadczanej rzeczywistości. Subiektywność doświadczeń była przez nich rozumiana, jako warunek konieczny do doświadczania ogólnie obowiązujące istoty rzeczywistości.

Przy takich egzystencjalnych wymaganiach w przypadku ich sztuki zrozumiałe jest, że przedstawiciele ekspresyjnego realizmu nie widzieli swojej sztuki, jako związanej ze szczególnym programem lub ideologią.

„Poszukiwania odpowiedniej formy, zgodna partycypacja w niekończącej się konfrontacji człowieka z naturą łączyła tych artystów. Dając przez lata ich przyjaźni nowe impulsy do działania. Ich świadome zwężenie motywów do bezpośrednio doświadczanego środowiska nie oznaczała utraty umiejętności artystycznych, a koncentrację na tym, co było dla nich najważniejsze. (Matthias Flügge in Bildende Kunst, 1983, Heft 7)