1300 - 1350

Henryk II Lew oprócz panowania nad Meklemburgią zyskuje władzę nad ziemią stargardzką w 1317 roku i nad Rostokiem w 1323 roku. Król Karol IV podnosi Albrechta II i Jana I do rangi książąt Cesarstwa w 1348 roku.

Żegluga promuje szeroki handel kabotażowy. Rolnictwo produkuje przetwory spożywcze i promuje rzemiosło do produkcji naczyń. Usługodawcy tacy jak cyrulicy kształtują całe zaułki miejskie. Wielką sławę osiągnęły rzemiosła metalowe, takie jak ławnicy, odlewnicy mosiężnicy i złotnicy.

Z drugiej strony dochodzi do pierwszych pogromów Żydów. W 1325 roku rzekomo przebili oni hostie w Krakow, a w 1330 roku spalono Żydów z Güstrow.

Po śmierci Wisława III z Rugii w 1325 roku wyspa przypada wraz ze Stralsundem i Barth do linii Wolgast książąt pomorskich. Następują lata dziedzicznych wojen z Meklemburgią.

Ustanawia się nowych władców. Administracja jest uporządkowana. "Sojusze pokojowe na ziemiach" próbują osiągnąć bezpieczeństwo przed baronami-rabusiami.

Budownictwo okrętowe promuje szeroki handel zaopatrzeniowy. Budowle miejskie, klasztory polowe i kościoły wiejskie wiążą budowniczych na lata. Ratusz w Stralsundzie został ukończony około 1340 roku. Wzdłuż granic budowane są zamki. Rolnictwo daje początek przemysłowi wytwórczemu w produkcji artykułów spożywczych. Cyrulicy i łaziebni zajmują się zdrowiem mieszkańców.

Wielką sławę osiągnęli garncarze, odlewacze mosiądzu i złotnicy.

Wokół kościołów powstają szkoły pisarskie, szkoły trywialne i szkoły klasztorne. Powstała chrześcijańska rodzina. Pozostały naturalne idee religijne i wiara w cuda. Jako środek zaradczy kościół prześladował "czarownice" i "czarowników". Rzekomo przebite hostie są wielokrotnie przyczyną spalenia Żydów.