Rzemiosło i przemysł 1750 - 1800

Po wojnie siedmioletniej (1757-1763) kupcy i rzemieślnicy w miastach napotykają na trudności płatnicze z powodu pogorszenia się jakości monet.

Eksport produktów spożywczych spowodował około 1800 roku niedobór żywności w Meklemburgii i tym samym gwałtowny wzrost cen. Właściciele ziemscy, rolnicy i kupcy nie pozwalali, aby towary trafiały na rynek krajowy i dzięki temu osiągali duże zyski z eksportu.

Po wojnie siedmioletniej (1757-1763) kupcy i rzemieślnicy w miastach napotykają na trudności płatnicze z powodu pogorszenia się jakości monet.

Fabryka fajansu w Stralsundzie, założona w 1755 roku, staje się wzorem sukcesu. Liczba statków wypływających z Barth w 1757 roku wzrasta z 35 o tonażu między 60 a 200 ton do 65 w 1782 roku. Cztery do pięciu stoczni buduje rocznie około 20 statków. Armatorzy czerpią zyski z wojny siedmioletniej i amerykańskich wojen niepodległościowych (1756-1763). Ze względu na swoje powiązania ze Szwecją, armatorzy ze Stralsundu, w przeciwieństwie do swoich pruskich odpowiedników, mieli nadal prawo do żeglugi po Morzy Śródziemnym.  

W 1765 roku Johann Kaspar Kern ze Stralsundu otrzymał koncesję na druk i dystrybucję kart do gry. Wkrótce w mieście pojawiły się kolejne fabryki kart do gry.