Religia 1350 - 1400

Podczas, gdy niższa warstwa duchowieństwa wyrzekała się samych siebie, służąc zwykłym ludziom, sam Kościół zastygła w debatach doktrynalnych, a wyższa warstwa duchowieństwa stawała się coraz bardziej z sekularyzowana. Inkwizycja wyłoniła się jako szczególne narzędzie władzy z jej procesami przeciwko domniemanej herezji, czarownicom i czarownikom. W wielu przypadkach dotyczyła ona również wciąż żywych tradycji przyrodniczo-religijnych dawnych Słowian, które określano mianem "zabobonu".

Podczas, gdy niższa warstwa duchowieństwa wyrzekała się samych siebie, służąc zwykłym ludziom, sam Kościół zastygła w debatach doktrynalnych, a wyższa warstwa duchowieństwa stawała się coraz bardziej z sekularyzowana.  Inkwizycja wyłoniła się jako szczególne narzędzie władzy z jej procesami przeciwko domniemanej herezji, czarownicom i czarownikom. Inkwizytor Petrus Zwicker w latach 1392-1394 w Szczecinie kazał w masowych procesach kazał stracić przynajmniej 443 Waldensów. Procesy w wielu przypadkach dotykały także wyznawców wciąż żywych tradycji przyrodniczo/religijnych Słowian, które powszechnie określano jako zabobony.