Uchwyt zaciskowy do strugania

Hebel służył do wygładzania pozostałości po główkach nitów używanych do łączenia płyt z duraluminium, tak aby pozostała jak najgładsza powierzchnia kadłuba. 

Gerhard Wittenborn stosował uchwyt zaciskowy w latach 1940-1944, kiedy to pracował w Walther-Bachmann-Flugzeugbau KG w Ribnitz jako budowniczy samolotów. W zakładach naprawiano maszyny wojskowe oraz produkowano na licencji Heinkel und Aradowerke z Rostocku powierzchnie nośne, układy sterowe oraz kabiny pilotów.

W 1939 roku pracowało w tym przedsiębiorstwie około 1500 ludzi.

W czasie II wojny światowej  przez ustawiczny brak siły roboczej jako pracowników przymusowych zatrudniano więźniów i jeńców.

Po zajęciu Ribnitz w maju 1945 roku przez oddziały Armii Radzieckiej, rozpoczął się demontaż fabryki