Korona panny młodej

Do około 1850 roku na ślubach w Warnemünde można było spotkać dwa rodzaje koron ślubnych. Jedna z nich należała do kościoła i była przyznawana przez żonę pastora. W 1924 roku ta korona została przekazana miejscowemu muzeum historycznemu. Druga z nich jest własnością modystki Cathariny Elisabeth Michelsen, znanej w Warnemünde jako "Trienliesch". W połowie XIX wieku modny stał się wieniec mirtowy, który wyparł z mody korony ślubne. Kiedy Trienliesch zmarła w 1882 roku w wieku 71 lat, korona ślubna stała się koroną pogrzebową i razem z nią została pochowana. W 1912 roku, podczas ponownego zasypywania grobów na starym cmentarzu na rogu Hermann-Straße, znaleziono szczątki korony i przekazano je do muzeum.