Kule do trebeusza

Trebeusze lub inne bronie miotające były bronią używaną w średniowieczu, których głównym przeznaczeniem było niszczenie murów obronnych. Działały na zasadzie dźwigni i przeciwwagi. Wprawdzie zajmowały wiele miejsca i z powodu swoich rozmiarów ciężko było je transportować, to w czasie oblężeń otoczonych murami miast lub zamków, wywoływały strach wśród oblężonych. Dzięki swojej wysokiej precyzji, pociski z nich wystrzelone trafiały w słabe miejsca obwarowań, co często powodowało ich zawalenie. Jako amunicji używano obrobionych w kule lub nieobrobionych kamieni. Z powodu dużej wytrzymałości używano granitu. Wraz z pojawieniem się armat trebeusze straciły na znaczeniu.