Handwark un Industrie 1750 bet 1800

Nah den Soebenjöhrigen Krieg (1757–1763) kamen de Kooplüüd un de Handwarkslüüd in de Städten in’de Maless un koenen nicht miehr betahlen, wiel det Münzen so leeg worden sünd. Dat de Woren tau Äten un tau Drinken in’t Utland verköfft warden, makt, dat üm 1800 disse Woren knapp sünd. So kümmt dat dortau, dat allens düer ward. De Gaudsbesitter, de Buern un de Kooplüüd verköpen de Woren nich up den Markt in’t Inland un verdeinen sick so ‘ne gollene Näs.

Nah denn Sœbenjöhrigen Krieg (1757–1763) kriegen de Kooplüüd und Handwarkslüüd Arger: sei kœnen nich miehr betahlen, wiel de Münzen nix miehr wiert sünd. De Fayencenmanufaktur in Stralsund, de 1755 grünnt wüür, hett bannig Erfolg. De Tahl vun de Schäpen in Barth is vun 35 Stück mit 60 bet 200 Tonnen (1757) up 60 Stück (1782) anstägen. Vier bet fief Warften buugen 20 Schäpen in‘t Johr. De Reeders maken Gewinn in denn Sœbenjöhrigen Krieg (1756–1763) un in de amerikanischen Unabhängigkeitskriege (1775–1783). Wiel de Stadt Stralsund tau Schweden tauhüürt, is ehr dat – anners as de Prüßen – verlööft up dat Middelmeer tau führen.

1765 kricht de Stralsunner Johann Kaspar Kern ‘ne Konzession för denn Druck un Verkoop vun Spälkorten. Kort dornah warden noch miehr Spälkortenfabriken in de Stadt buugt.